• Madde 132: Mülkiyetteki tasarruf, Şâri’nin iznine bağlıdır

    Hilafet Devleti, Anayasa, Madde 132: İster infak tasarrufuna ait olsun ister mülkün arttırılması tasarrufuna ait olsun mülkiyetteki tasarruf, Şâri’nin iznine bağlıdır. İsraf, zevke düşkünlük ve cimrilik yasaklanır. Kapitalist şirketler, kooperatifler ve şeriata muhalif bütün muamelatlar yasaklanır. Ribâ, fahiş fiyat, ihtikar, kumar ve benzeri yasaklanır.

  • Madde 150: Devletin vergileri tahsilinin şartları

    Hilafet Devleti, Anayasa, Madde 150: Beyt-ul Mâl’ın daimî gelirleri devlet harcamalarına yeterli gelmediği zaman, devlet Müslümanlardan vergiler tahsil edebilir. Vergileri tahsil etmede aşağıdaki yönleri takip etmelidir:

    • a. Fakirler, miskinler, İbn-is Sebîl’ler (yolda kalanlar) ve cihat farzını yerine getirmek için Beyt-ul Mâl’a farz olan harcamaları karşılamak.
    • b. Memurların nafakaları, ordunun erzakları ve yöneticilerin tavitleri gibi, Beyt-ul Mâl’e farz olan, bedel vaziyetindeki harcamaları karşılamak.
    • c. Yollar yapmak, sular çıkarmak, mescidler, okullar ve hastaneler inşa etmek gibi, karşılıksız refiklik ve maslahat yönünden Beyt-ul Mâl’a farz olan harcamaları karşılamak.
    • d. Tebaanın başına gelen açlık, tufan veya deprem benzeri bir olay gibi, zaruret yönünden Beyt-ul Mâl’a farz olan harcamaları karşılamak.
  • Madde 161: Dış ticarette, tacirin tabiiyetinin değerlendirilmesi.

    Hilafet Devleti, Anayasa, Madde 161: Dış ticaret, malın kaynağı bakımından değil, tacirin tabiiyeti bakımından değerlendirilir. Harbî tacirler -tacir veya mal için özel izinleri olmadıkça- beldelerimizde ticaret yapmaktan men edilirler. Muâhid (anlaşmalı) devletlerin tacirleri ise aramızdaki anlaşma gereğince muameleye tabidirler. Tebaadan olan tacirler de beldelerin muhtaç olduğu maddeleri ihraç etmekten ve düşmanları askerî, ekonomik ve sanayi yönünden güçlendirecek maddeleri ihraç etmekten men edilirler. Fakat sahip oldukları herhangi bir malı ithal etmekten men edilmezler. "İsrail" gibi bizimle ehli arasında fiili harp bulunan bir ülke, bu hükümlerden istisna edilir. Bu ülke, ticaret ile ilgili olsun ya da olmasın, kendisi ile olan tüm alakalarda fiili dâr-ul harp hükümlerini alır.

  • Madde 164: Devlet, ücretsiz olarak tüm sağlık hizmetlerini sağlar.

    Hilafet Devleti, Anayasa, Madde 164: Devlet bütün sağlık hizmetlerini herkes için ücretsiz temin eder. Fakat ücretle doktor tutmak ve ilaç satmak yasaklanmaz.

  • Madde 165: Beldelerimizde yabancı malların yatırımı ve işletilmesi

    Hilafet Devleti, Anayasa, Madde 165: Beldelerimizde yabancı malların işletilmesi ve  yatırım yapılması men edilir. Yine herhangi bir yabancıya  ayrıcalık tanınması da men edilir.

  • Madde 166: Devletin para birimi.

    Hilafet Devleti, Anayasa, Madde 166: Devlet, kendisine has, bağımsız bir para  çıkartır. Bu paranın, herhangi bir yabancı para birimine  bağlanması caiz değildir.

  • Madde 167: Devletin para biri ancak altın ve gümüştür.

    Hilafet Devleti, Anayasa, Madde 167: Devletin parası, gerek sikkeli gerek sikkesiz  olarak altın ve gümüştür. Devletin bu ikisinden başka  nakit çıkartması caiz değildir. Devletin, hazinesinde denk  miktarda altın ve gümüş karşılığı olması koşuluyla, altın  ve gümüş yerine başka bir şey çıkarması caizdir.  Dolayısıyla altın ve gümüşten tamamen denk mukabilleri  varsa, devletin bakır, bronz, kağıt veya benzerini çıkartıp  bunları kendi ismiyle sikkeli nakit yapması caizdir.

  • Madde 115: Kadının devlet görevleri

    Hilafet Devleti, Anayasa, Madde 115: Kadının devlet görevlerine tayin edilmesi, Ümmet Meclisi üyelerini seçmesi, Ümmet Meclisine üye olması, halifenin seçilmesine ve halifeye biat verilmesine iştirak etmesi caizdir.

  • Madde 116: Kadının yönetimdeki görevi

    Hilafet Devleti, Anayasa, Madde 116: Kadının yönetim görevini üstlenmesi caiz değildir. Dolayısıyla halife, muavin, vali ve âmil olamaz. Yönetimden sayılan herhangi bir işi üstlenemez. Aynı şekilde kâdı’l kudâ (baş hakim), Mezâlim Mahkemesinde kâdı ve cihat emiri de olamaz.

  • Madde 117: Özel hayat ve kamusal hayatın hükümleri

    Hilafet Devleti, Anayasa, Madde 117: Kadın, hem genel hayatta hem de özel hayatta yaşar. Genel hayatta, iki elinden ve yüzünden başka yerinin görünmemesi, teberrüc olmaması ve açık saçık olmaması şartıyla kadınlarla, mahrem erkeklerle ve yabancı erkeklerle yaşaması caizdir. Özel hayatta ise kadınlar ve mahremlerinden başkasıyla yaşaması caiz değildir. Yabancı erkekler ile yaşaması caiz değildir. Her iki hayatta da tüm şer-i hükümlere bağlı olmalıdır.

  • Madde 118: Halvet ve Teberrüc

    Hilafet Devleti, Anayasa, Madde 118: Mahrem olmayan biriyle halvet men edilir. Yabancılar önünde teberrüc ve avretin açılması da men edilir.

  • Madde 119: Etik olmayan herhangi bir işi men etmek

    Hilafet Devleti, Anayasa, Madde 119: Her erkek ve kadın, ahlaki tehlike içeren veya toplumu ifsat edici iş yapmaktan men edilir. 

  • Madde 120: Evlilik hayatı

    Hilafet Devleti, Anayasa, Madde 120: Evlilik hayatı huzur hayatıdır. Zevc (bey) ile zevcenin (hanımın) yaşamı, dostluk yaşamıdır. Zevcin zevce üzerindeki kıvameti, riayet (gözetim) kıvametidir, yönetim kıvameti değildir. Zevce itaat, zevce üzerine farzdır. Yaşadığı çevreye göre maruf bir şekilde zevcesinin nafakası zevce farzdır.   

  • Madde 121: Eşlerin yardımlaşması

    Hilafet Devleti, Anayasa, Madde 121: Zevc ile zevce, ev işlerini tam bir yardımlaşma ile idare ederler. Zevc ev dışında yapılan bütün işlere bakmalıdır. Zevce de ev içinde yapılan işleri gücü yettiği kadar yapmalıdır. Zevc, zevcesinin yapamadığı i şleri yapmak üzere yeterli hizmetçi getirmelidir.

  • Madde 160: Devlet, sanayi ve kamu mülkiyetini denetlemesi.

    Hilafet Devleti, Anayasa, Madde 160: Devlet, bütün sanayi işlerini denetler ve kamu mülkiyeti kapsamına giren sanayiyi direkt işletir.

  • Madde 152: Beyt-ul Mâl’ın harcamaları

    Hilafet Devleti, Anayasa, Madde 152: Beyt-ul Mâl’ın harcamaları, şu altı yöne taksim edilir:

    •  a. Zekatı hak eden sekiz sınıfa, zekat bölümünden harcanır.
    •  b. Zekat malları bölümünde mal bulunmadığı takdirde fakirlere, miskinlere, ibn-is sebîllere, cihada ve ğarîmlere (borçlarını ödeyemeyen borçlulara) para, Beyt-ul Mâl’ın daimi gelirlerinden ödenir. Burada da yoksa ğarîmlere bir şey ödenmez. Fakat fakirler, miskinler, ibn-is sebîller ve cihat için yapılacak masrafı kapatmak üzere vergiler tahsil edilir. Fesat korkusu halinde ise bu giderler için borç para alınır.
    •  c. Askerler, yöneticiler, memurlar gibi devlet hizmetini yerine getirenlere Beyt-ul Mâl’dan para ödenir. Beytul Mâl’ın malı yeterli olmazsa bu masrafı kapatmak üzere derhal vergiler tahsil edilir. Fesat korkusu halinde ise bu giderler için borç para alınır.
    •  d. Yollar, camiler, hastaneler ve okullar gibi temel hizmetler ve maslahatlar için Beyt-ul Mâl’dan harcanır. Beyt-ul Mâl’daki yeterli olmazsa bu masrafı kapatmak üzere hemen vergiler tahsil edilir.
    •  e. Lüks hizmetlere ve maslahatlara Beyt-ul Mâl’dan harcanır. Bunlar için Beyt-ul Mâl’da yeteri kadar bulunmazsa bunlara para harcanmaz ve ertelenir.
    •  f. Deprem ve tufan gibi doğal afetler için Beyt-ul Mâl’dan harcanır. Bunlar için Beyt-ul Mâl’da yeteri kadar yoksa bunlar için hemen borç para alınır, sonra bu borç toplanan vergilerden kapatılır.
  • Madde 149: Beyt-ul Mâl’ın daimî gelirleri.

    Hilafet Devleti, Anayasa, Madde 149: Beyt-ul Mâl’ın daimî gelirleri; feyin (savaşsız elde edilen ganimetlerin) tamamı, cizye, harac, rikâzın (definenin) beşte biri ve zekattır. İhtiyaç olsun ya da olmasın bu mallar devamlı olarak alınır.

  • Madde 140: Ümmetin kamu mülkiyetinde hakkı vardır.

    Hilafet Devleti, Anayasa, Madde 140: Ümmetin fertlerinden her ferdin, kamu mülkiyetine giren her şeyden faydalanma hakkı vardır. Devletin tebaadan kayırdığı bir kimseye kamu mülklerini mülkiyet edinme veya kullanma izni vermesi caiz değildir. 

  • Madde 170: Eğitimde derslerin içeriği ve tedrisatın metodu.

    Hilafet Devleti, Anayasa, Madde 170: Öğretimde izlenecek programın esasının İslami akide olması vaciptir. Derslerin içeriği ve tedrisatın metodu tümüyle öğretimde bu esastan ayrılmamak üzere konulur.

  • Madde 171: Eğitim Politikası ve müfredatın temelleri.

    Hilafet Devleti, Anayasa, Madde 171: Öğretim siyaseti; İslami akliyet ve İslami nefsiyet oluşturmaktır. Bu siyasete göre verilecek bütün ders müfredatı belirlenmelidir.

    Madde 172: Öğretimin gayesi; İslami şahsiyeti oluşturmak ve insanları, hayatın işlerine ilişkin ilimler ve bilgiler ile donatmaktır. Öğretim yöntemleri de bu gayeyi gerçekleştirecek şekilde olur. Bu gayeye götürmeyen ve bu gayenin dışına çıkan her yöntem yasaklanır.