Hilafet Devleti, Anayasa, Madde 119: Her erkek ve kadın, ahlaki tehlike içeren veya toplumu ifsat edici iş yapmaktan men edilir.

  Bu maddenin delili, Râfi İbn-u Rifâa’dan şöyle dediğinin rivayet edilmesidir:

 «وَنَهَانَا عَنْ كَسْبِ الأَمَةِ إِلاَّ مَا عَمِلَتْ بِيَدِهَا وَقَالَ هَكَذَا بِأَصَابِعِهِ نَحْوَ الْخَـبْزِ وَالْغَزْلِ وَالنَّـفْشِ»

“Sallallahu Aleyhi ve Sellem, bizi elleriyle çalışması dışında cariyenin kazancından nehyetti. Ve dedi ki: “Parmaklarıyla ekmek yapmağa, ip eğirmeğe, nakış örmeğe işaret etti.” [ez-Zeyn’in sahihlediği Ahmed ve sahihleyen el-Hakim tahric ettiler] Yani kadının, kadınlığının istismar edilmesinin amaçlandığı herhangi bir işle iştigal etmesi men edilir ve diğer işler ona mübah kılınır. Bu ise hadiste geçen  

"إِلاَّ مَا عَمِلَتْ بِيَدِهَا"

“elleriyle çalışması dışında” ifadesinden anlaşılmaktadır. Yani emeğinin istismar edilmesinin amaçlandığı şeyler demek olup bunun mefhumu kadınlığının istismar edilmesinin men edilmesidir.   Ayrıca 

(الوسيلة إلى الحرام محرمة)

“Harama götüren vesile haramdır” şer-i kaidesine binaen zannı galiple olsa bile harama götüren her iş men edilir. Yine  

(الشيء المباح إذا أدى فرد من أفراده إلى ضرر يمنع ذلك الفرد وحده ويبقى الشيء مباحاً)

“Mübahın kollarından bir kol zarara götürdüğünde sadece bu kol yasaklanır ve şey mübah olarak kalmaya devam eder” şer-i kaidesi de erkek olsun kadın olsun her şahsın, kadın ve erkek için mübah olan bir işte çalışması, o şahsın kendisine veya ümmete veya topluma zarara neden olduğunda -bu zararın türü ne olursa olsun- bu i şte çalışmasını men etmektedir.