Madde 166: Devlet, kendisine has, bağımsız bir para  çıkartır. Bu paranın, herhangi bir yabancı para birimine  bağlanması caiz değildir.

 Bu maddenin birinci kısmının delili şudur ki el-Buhari'nin  Abdullah İbn-u Ömer kanalıyla tahric ettiği Aleyhi's Salatu  ve's Selam'ın,

»الإِمَامُ رَاعٍ«

"İmam [Halife] bir çobandır"  kavline binaen imama işleri gütme hakkı verilmesidir. İşleri  gütmekten biri de mubahları düzenlemektir. Devletin  kendisine has bir para çıkarması mubahlardan olduğuna  göre kendisine has bir para çıkarması veya çıkarmaması  caizdir. Zira Resul [Sallallahu Aleyhi ve Sellem], değişmez  belli özellikte belli bir para bastırmamıştır ve onun  zamanında devletin belli bir parası yoktu. Bu durum, hem  Aleyhi's Salatu ve's Selam'ın hem dört raşidi halifenin  döneminde hem de Emevilerin ilk dönemlerinde bu şekilde  devam etmiştir. Ta ki Abdülmelik Bin Mervan gelince  mübadele aracı olarak kullanılan işlenmiş veya işlenmemiş  bütün altın ve gümüşlerin İslami motiflerle değişmez, sabit  bir ağırlıkta basılmasına karar verdi. Böylece Abdülmelik,  gümüşten dirhem ve altından dinarlar bastırdı. İşte İslami  dirhemlerin ve dinarların basılması bu tarihten itibaren  ortaya çıkmıştır. Bunun öncesinde ise mevcut değildi.  Bundan dolayı devletin para çıkarması mubahtır vacip  değildir. Ancak ülkenin ekonomisini yok olmaya ve  düşmanlara karşı korumak paranın çıkarılmasını gerektirirse  bu durumda paranın çıkarılması şu şeri kaide gereği vacip  olur:

)ما لا يتم الواجب إلا به فهو واجب(

"Kendisi olmadıkça vacibin  tamamlanmayacağı husus da vaciptir."  Maddenin ikinci kısmına gelince; bunun haram olmasının  delili şudur ki bu, sterline bağlı olduğunda Irak'ta olduğu  gibi mali açıdan devletin parasını bağladığı kafir devletlere  bağımlı hale getirir. Bunun da ötesinde mali açıdan bu kafir  devletin insafına kalır ki her ikisi de haramdır. Zira şeri  kaide şöyledir:

"الوسيلة إلى الحرام حرام"

"Harama vesile olan şey  de haramdır." Bunun içindir ki İslam Devleti'nin parasını yabancıya bağlamak haramdır.