Madde 157: Devlet, malın tüm tebaa arasında tedavül  etmesi için çalışır ve yalnızca belirli bir zümre arasında  tedavül etmesine engel olur.

  Bu maddenin delili; el-Haşr suresindeki ayettir ki o da  Allahuteala'nın şu kavlidir:

}كيْلا  يَكونَ  دُوَلةً  بَيْنَ  الأَغْنِيَاء  مِنكمْ{

"İçinizden yalnız zenginler arasında dolaşan bir güç  olmasın diye." [el-Haşr 7] Böylece tüm Müslümanlara ait  olmasına rağmen Benî Nadîr feyinin, Muhacirler gibi fakir  olan Ebu Ducâne ile Sehl İbn-u Hanîf'in olduğu iki kişinin  dışında Ensardan hiçbir kimseye bir şey verilmemesi ve  Muhacirlere verilmesi illetlendirilmiştir. Bunu el-Beyhaki, el- Kübra'da ve İbn-u Sa'd, et-Tabakat'ta zikretti. Bu feyi sadece  zenginler tedavül ettirmesin diye bunu illetlendirmiştir. Bu  ise şeri bir illet olup malulun bulunması ile bulunur ve yok  olması ile yok olur. Bundan dolayı her ne zaman eşitsizlik  olursa halife, bu ayetle amel ederek denge oluşturmalıdır.  Çünkü bu ayet, bir taraftan illetliyken diğer taraftan sebebi  has olsa da lafzı geneldir. Zira şeri kaide şöyledir:

(العبرة بعموم اللفظ لا بخصوص السبب)

"Önemli olan sebebin hususiliği değil  lafzın umumiliğidir." Bunun içindir ki her zaman intibak  eder.